dziedziną funkcji
Encyklopedia PWN
supercząsteczka, supermolekuła,
termin wprowadzony w połowie lat 30. XX w., służący do opisu zespołu 2 lub większej liczby cząsteczek chem., które są związane za pomocą oddziaływań międzycząsteczkowych.
sygnalizacja
telekom. dziedzina telekomunikacji obejmująca jednokierunkowe przekazywanie sygnałów (opt., akustycznych) o umownym znaczeniu.
[łac. signalis ‘dający znak’],
system
zespół wzajemnie sprzężonych elementów, spełniający określoną funkcję i traktowany jako wyodrębniony z otoczenia w określonym celu (opisowym, badawczym, do innego zastosowania — np. systemem jest proces technologiczny).
[gr.],
organizacyjny model władzy wykonawczej, w którym każdy departament ma określony ustawowo zakres spraw dotyczący pewnej dziedziny administracji państwowej;
Taube Henry, ur. 30 XI 1915, Neudorf (prow. Saskatchewan, Kanada), zm. 16 XI 2005, Palo Alto (stan Kalifornia),
chemik amerykański, pochodzenia kanadyjskiego;
typ
metodol. we współcz. metodologii nauk empirycznych obiekt lub konstrukcja pojęciowa (pojęcie typologiczne o charakterze wzorca), służące systematyzacji i opisowi nauk. danej dziedziny rzeczywistości;
[łac. < gr. týpos ‘odbicie’, ‘obraz’],
